گونه شناسی فرهنگ سیاسی نخبگان دوران مشروطه
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده علوم اجتماعی
- نویسنده صابر جعفری کافی آباد
- استاد راهنما محمدحسین پناهی محمدابراهیم موحدی
- سال انتشار 1392
چکیده
در هر جامعه فرهنگ های سیاسی مختلفی در بین توده مردم و نخبگان وجود دارد، که نوع نگرش مردم و نخبگان سیاسی را نسبت به نظام سیاسی و نهادها و فرایندهای آن نشان می دهد. این مطالعه درصدد شناسایی انواع فرهنگ سیاسی نخبگان دوران مشروطه می باشد. برای تدوین چارچوب مفهومی این پژوهش از الگویی ترکیبی با اقتباس از الگوی آلموند و پاول استفاده شده است، ولی از دستاوردهای مطالعات صاحب نظرانی چون وربا، لوسین پای، رونالد اینگلهارت، و دیگران نیز بهره برده شده است. این چارچوب مفهومی زمینه ی ارزیابی مولفه های ارزشی، شناختی و احساسیِ مفهوم فرهنگ سیاسی را نسبت به ابعاد چهارگانه ی کلیت نظام سیاسی، نخبگان سیاسی، سیاست ها و برنامه ها، و وضعیت سیاسی مردم فراهم کرده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش تحلیل محتوای مضمونی می باشد. نمونه ی مورد بررسی 14 اثر مکتوب (رساله، کتاب، مجموعه روزنامه) متعلق به نخبگان دوران مشروطه است که به صورت هدفمند، از میان پنج جریان عمده ی سیاسیِ شناسایی شده در میان نخبگان دوران مشروطه، انتخاب گردیده اند. نتایج حاکی از آن است که پنج گونه ی عمده ی فرهنگ سیاسی، متناظر با جریان های سیاسی موجود در میان نخبگان دوران مشروطه، قابل تشخیص است: در یک دسته بندی کلی، فرهنگ سیاسی «علمای سنتی» و «علمای مشروعه خواه» هردو «اقتداری-انحصارگرا-اعتراضی» می باشد. فرهنگ سیاسی «علمای مشروطه خواه»، «مشارکتی-اصول گرا-اعتراضی»؛ فرهنگ سیاسی «روشنفکران سازگار»، «مشارکتی-مصلحت اندیش-اعتراضی»؛ و فرهنگ سیاسی «روشنفکران ناسازگار»، «مشارکتی-عرفی-اعتراضی» می باشد. مولفه ی مشترک میان تمامی انواع فرهنگ سیاسی نخبگان دوران مشروطه «اعتراضی بودن» آن هاست که حاکی از نارضایتی همه نخبگان از وضع نظام سیاسی موجود است؛ با این تفاوت که با توجه به «خاستگاه ارزشی اعتراضات»، «تفسیر و درک معترض از وضعیت سیاسی» و «چشم انداز عملی اعتراض» در فرهنگ های سیاسیِ مختلف، می توان «استراتژی های عملیِ» مختلفی را در درون این فرهنگ ها مورد شناسایی قرار داد. «علمای سنتی» استراتژیِ اعتراضی «واپس گرایانه»، «علمای مشروعه خواه» استراتژیِ اعتراضی «بازاندیشانه (بیرونی)»، «علمای مشروطه خواه» استراتژیِ اعتراضی «بازاندیشانه (درونی)»، «روشنفکران سازگار» استراتژیِ اعتراضی «توجیه گرایانه» و «روشنفکران ناسازگار» استراتژیِ اعتراضی «رادیکال» را اتخاذ کرده اند.
منابع مشابه
فرهنگ سیاسی علمای سنتی دوران مشروطه؛ با تاکید بر آرای شیخ ابوالحسن نجفیمرندی و محمدحسین تبریزی
فرهنگ شامل عقاید و ارزشها و احساسات است. نظامهای فرهنگی از سویی محصول اعمال و باورهای انسانی متعددیاند و از سویی دیگر، در ابعاد مختلف، اعمال و باورهای انسانی را محدود میکنند. سیاست از مهمترین حوزههایی است که فرهنگ نقشی تعیینکننده در آن دارد. میتوان در قالب مفهوم فرهنگ سیاسی، تاثیرات دیرپای عوامل فرهنگی بر مواضع و جهتگیریهای سیاسی را مورد مطالعه قرار داد. این مقاله درصدد بررسی فرهنگ سی...
متن کاملتحلیل فرهنگ سیاسی نخبگان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا
:موضوع این پژوهش مطالعه فرهنگ سیاسی نخبگان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا میباشد. در این پژوهش از تئوری گابریل آلموند و سیدنی وربا الهام گرفته شده است. فرضیههای این پژوهش بر اساس منطق فازی فرموله و بر درجه عضویت اصلاح طلبان و اصولگرایان در مجموعه فرهنگ سیاسی تاکید شده است. فرضیه پژوهش حاضر آن است که در زیر مجموعههای اعتماد سیاسی، احساس قدرت سیاسی و احساس امنیت سیاسی، ...
متن کاملسیر تحولات سیاسی و اجتماعی یزد در دوران مشروطه
در دههء نخست انقلاب مشروطه،یزد شاهد حوادث و آشفتگیهای فراوانی بود.حاکمان یزد در زمان مظفر الدین شاه،قبل از وقوع انقلاب مشروطه،به دلیل ضعف جسمی و روحی شاه،بسیار گستاخ بودند و مستبدانه به غارت و چپاول و گرفتن اضافه جمعهائی بر مالیات از اهالی یزد میپرداختند.اهالی یزد،با بستنشینی و تحصن اعتراض میکردند،ولیکن هر حاکم جدید به نوع دیگری به آزار و اذیت ایشان میپرداخت.قحطی، خشکسالی و شیوع وبا نیز م...
متن کاملفرهنگ سیاسی نخبگان؛ زمانهی برآمدن و برافتادنِ پهلویاول
نگارندگان با بررسی نقش فرهنگ سیاسی نخبگان دورهی رضاشاه در ظهور و سقوط وی، در این مقاله، به این دستاورد نظری رسیدند که مؤلفههای مبتنی بر دو سطح مشروعیتبخشی به نظام و شرکت در فرآیندهای سیاستگذاری که آغشته به فرهنگ سیاسی محدود و غیردموکراتیک نخبگان سیاسی است از عوامل مؤثّر در برآمدن و فروپاشی نظام پهلویاول بود. مؤلفههای غیردموکراتیک عبا...
متن کاملنقش مؤلفههای مختلف در جهتگیری فرهنگ سیاسی نخبگان پهلوی دوم
این مقاله به بررسی فرهنگ سیاسی نخبگان ایران در دوره پهلوی دوم و تأثیرپذیری آن از مؤلفههای مختلف میپردازد. فرضیه اصلی مقاله این است که فرهنگ سیاسی نخبگان ایران به عنوان یکی از دو بعد مهم فرهنگ سیاسی (بعد دیگر آن فرهنگ سیاسی تودهای است) دارای ویژگیهایی همچون بدبینی سیاسی، بیاعتمادی شخصی، احساس عدم امنیت آشکار است. این فرهنگ از دید این پژوهش تحت تأثیر شاخصهایی همچون عوامل ادارکی، مدیریتی و ا...
متن کاملتاثیر فرهنگ سیاسی نخبگان بر هویت ملی جمهوری اسلامی ایران
در سال های پس از انقلاب اسلامی، هویت ملی ایرانی از فرهنگ سیاسی نخبگان جمهوری اسلامی ایران تاثیر گرفته است. این تاثیر را می توان از لحاظ ایدئولوژی انقلاب بر تحکیم و تداوم هویت سرزمینی ایران در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی، تحول این ایدئولوژی از گفتمان انقلاب به گفتمان اصلاحات، وتوسعه اقتصادی و شناخت بسترهای تکوینی گفتمان مردم سالاری دینی او نیز از لحاظ تاثیر بر مشارکت توده ای و بسیج سیاسی در چار...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده علوم اجتماعی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023